Wyjątkowe trio, które w latach 70. występowało w skandynawskich restauracjach i warszawskich hotelach, a swojego debiutanckiego albumu „Punkt styku” doczekało się dopiero w 2014 roku – i to wypełnionego zarejestrowanymi cztery dekady wcześniej materiałem dla Polskiej Kroniki Filmowej. „Dno przestrzeni” to dalszy ciąg tej funkowo-jazzującej przygody z organami Hammonda, elektrycznym pianem i potężnie brzmiącym basem w roli głównej.
 
Anatol Wojdyna, Maciej Głuszkiewicz (Klan) i Jan Mazurek (Quorum, Breakout, Ergo Band) w latach 70. tworzyli bardzo zgrany skład, który regularnie wyjeżdżał zarobkowo do Skandynawii, ale regularnie występował też w Warszawie. Umiejętności muzyków doceniła także Wytwórnia Filmów Dokumentalnych, zapraszając ich dwukrotnie do zarejestrowania muzyki ilustracyjnej. „Dno przestrzeni” to druga z tych sesji, nagrana w 1975 roku z towarzyszeniem Aleksandra Bema na kongach. Choć więcej tu jazzowych harmonii i subtelnego operowania barwą (pojawiają się elektryczne skrzypce), to esencja kompozycji Anatola Wojdyny pozostaje niezmieniona: to wypadkowa funkowo-soulowych inspiracji basisty i ukłon w stronę największych.

Materiał zawarty na albumie „Dno przestrzeni” został zremasterowany z oryginalnych taśm z archiwum WFDiF. W książeczce, obok szkicu na temat nagrań, znalazły się (podobnie jak w „Punkcie styku”) wyjątkowe zdjęcia Warszawy z lat 70.


Anatol Wojdyna – bg
Maciej Głuszkiewicz – org, ep
Jan Mazurek – dr, viol

plus
Aleksander Bem – perc, cga