Tak jak synkretyczna jest kultura Brazylii, a w niej kulty afrobrazylijskie, będące właściwym tematem tej książki, tak też synkretyczna okazała się w końcu jej forma. Reportaż podróżniczy staje się tu integralną częścią studium etnograficznego, które ostatecznie nie przybiera jednak kształtu monografii – jest raczej esejem naukowym, rozluźnionym, gdzie tylko się dało, w pewnych partiach przechodzącym w ton traktatu antropologicznego.

Trochę chciałem, żeby moja relacja z Bahii była czymś nowym, jak dla mnie czymś nowym było samo doświadczenie Bahii. Nie mogłem i nie umiałem ukryć tego, który doświadcza. Kimkolwiek on był, był – tańczącym ze znaczeniami. Zatańczyłem sambę z bogami. O tym tu opowiem. Ale przede wszystkim –

o gusłach tropików.
Leszek Kolankiewicz, fragment przedmowy

Samba z bogami znalazła się na liście „Gazety Stołecznej” jako bestseller 1996 roku, książkę wskazywano wielokrotnie w ankiecie Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 1995/96 miesięcznika „Teatr”, nominowana była też do Paszportu „Polityki”.

-

Leszek Kolankiewicz jest kulturoznawcą, twórcą tzw. warszawskiej szkoły antropologii widowisk. W latach 2005–2012 był dyrektorem Instytutu Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 2012–2016 dyrektorem Ośrodka Kultury Polskiej na Sorbonie. Przewodniczył Komitetowi Nauk o Kulturze PAN. Jest autorem takich książek, jak: Na drodze do kultury czynnej (1978), Święty Artaud (1988, 2001), Samba z bogami. Opowieść antropologiczna (1995, 2007, 2016), Dziady. Teatr święta zmarłych (1999, w przygotowaniu wersja angielska), Wielki mały wóz (2001).

Autor: Leszek Kolankiewicz
Redakcja: Barbara Majewska
Wydanie: trzecie zmienione i uzupełnione