aka Uwe Schmidt aka Atom™ aka Señor Coconut

A jednak można jeszcze coś wycisnąć z archiwaliów Patricka Cowleya. Tym razem jest to zestaw wcześniej niepublikowanych coverów nagranych przez artystę w latach 1975-1977. Płytka szybciutko znika z magazynów dystrybutorów

1. oficjalny press proto-freestyle'owego hitu „Munich”, gotycka perełka The Actor, jugo-cover Tears for Fears, algierskie electro, a także dark italo Marzio Benelliego z gitarką jak u Stinga

1978! Rzadki post-punk znany z wydawnictwa na Industrial Records, ale i z setów Optimo. Zrytmizowane Rolandami i okraszone brzmieniami stylofonu DIY-ballady. Wolne i mechaniczne. Fantastyczna płyta

Nowy alias Steffi. Po raz pierwszy w karierze sięga po nowofalowe brzmienia, ale nie odcina się tutaj od Ostgutowego sznytu, a poddaje go obróbce. „Jakby A Split Second grało Mike'a Parkera”

EBM-owo-rockowo-acidowy sound izraelskiego duetu w pigułce na jego 10-lecie. Są tu dziwne wokale (rapowane, śpiewane), gitary, post-punkowe i cięższe bity, szalone bas... to zapis dzikiej imprezy!

Wznowienie rzadkiego teatralnego synth-popu mówiącego w nieskrępowany sposób o gejowskiej scenie Greenwich Village początku lat 80., czyli sprzed wybuchu epidemii, która zniszczyła życie klubowe

Różne odcienie i tempa „kwaśnych” brzmień od irańskiego producenta z San Francisco. Breakbeat, downbeat, electro, bass, ale i tribalowe atmosfery – jest tu z czego wybierać