Śpiewany w lingala i nagrany na zairskich perkusjonaliach album z 1979 wyprodukowany przez króla dubu z Black Ark. Z początku projekt uznano za porażkę, ale teraz okazuje się, że to serio wyjątkowa sprawa

Electro-bubblegum house z Południowej Afryki z 1989. Po raz pierwszy na singlu. Pozytywne brzmienie, a przekaz zdecydowanie w stylu „panowie dajcie już pani spokój, dajcie pani bawić się samej”

Szef lubianego Workshop powraca. To chyba już nie zwyczajowy spowolniony house... jak się wsłuchać, to mamy tu do czynienia z naprawdę sprytnie wykręconą rytmiczną, klubowo-dubową psychodelią

Piwniczne, jakbeatowe techno na labelu Justina Longa (Circling Vultures, Smart Bar). Muzyka z Chicago – z miasta, w którym w tym samym czasie rozkwitał house i gotycka muzyka spod znaku Wax!Trax

Autor tej płyty prowadził ateński klub Graffiti i grał w grupie Sharp Ties. Te wygrzebane po latach numery przypominają solową twórczość Billa Laswella – od electro, przez new age po motywy folkowe

2 wznowienie magicznego afterowo-house'owego projektu z Vancouver. Wszystko zadymione, ale się błyszczy! A producent z tej samej 90sowej ekipy, co ostatnia Brutażowa płyta

Klasyk Larry'ego Levana! Brytyjskie(!) psychodeliczne funk-disco z 1981, ale już na granicy house'u. W pakiecie niepublikowana wcześniej saksofonowa wersja

Repress zabójczego współczesnego wolniutkiego electro-boogie z kręgu labelu PPU. Z tym basem nie ma żartów! Ale w sumie to jak gramy na jachcie i pytają co to, to mówimy, że syntezatorowy dżez...

Niepokojące offbeatowo-breakcore'owe techno i dark ambient od Dunki, która grywała na imprezach Samuela Kerridge'a i której debiutancki album wydał Shifted

Repress b. rzadkiego kwaito z 1989. Będzie pięknie pasować do italo-setu, ale uważajcie szczególnie na inspirowaną Lolleattą Hollaway stronę B, rozpopularyzowaną przez Huneego