Pod koniec lat 70., disco, punk i nowa fala wyznaczały nowe standardy. W takich okolicznościach Popol Vuh wydali swe dzieło "Coeur de Verre" (1977). Po (raga) rockowej płycie "Letzte Tage, letzte Nächte", ukazał się "Coeur de Verre" ("Heart of Glass") utrzymany w tej samej stylistyce, ale nagrany z większą pasją i bardziej zróżnicowanymi, subtelnymi aranżacjami. Było to ich pierwsze w całości instrumentalne dzieło od czasu "Hosianna Mantra" z 1973 roku. Materiał powstawał w kameralnym składzie, który tworzyli Florian Fricke i Daniel Fichelscher oraz gościnnie Matthias von Tippelskirch na flecie i Al Gromer na flecie i sitarze. "Coeur de Verre" to bogate, progresywne brzmienia z wyraźnymi wpływami muzyki Wschodu. Na płycie znalazły się nasycone gitarowym groove'em utwory "Hüter der Schwelle" i "Der Ruf" czy zachwycające mieszanką rocka oraz world music "Das Lied von den hohen Bergen" i "Singet, denn der Gesang vertreibt die Wölfe". Kompozycje wyróżniała transowo-hipnotyczna, ambientowo-rockowa atmosfera. Mało kogo zdziwiło więc, gdy Warner Herzog wybrał tę muzykę jako ścieżkę dźwiękową do swojego filmu "Szklane serce".