Ekstatyczne rytmy, konstruowane w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia od 1959 roku.

Życiową fascynacją Eugeniusza Rudnika były maszyny, wszelkiego typu mechanizmy - te pracujące sprawnie i dyskretnie, ale może bardziej i te, które doznały usterki, uszkodzenia, lecz mimo to nadal pracują, wydając niezwykłe, hipnotyczne dźwięki. Artysta od 1959 roku konstruował w studio struktury dźwiękowe przedstawiające popsute zabawki, tryby, zębatki, przekładnie, tłoki, pompy, młoty i turbiny, czasem okaleczone, zdruzgotane, a czasem kipiące energią i humorem. Twory te wpadają w ekstatyczne rytmy, wtrącając słuchacza w trans, sielankę, rzeźnię, kołysankę lub masakrę. Maszyny Rudnika to dźwiękowe przedmioty uczłowieczone, posiadają cechy organizmów żywych i czujących, pragnących akceptacji i usłyszenia pośród chaosu świata.

Bolesław Błaszczyk

Lista utworów (LP):

01 Najstarsze moje maszyny – 20:30 (strona A)
02 Maszyna perkusyjna która mówi – 1:55 (strona B)
03 Maszyna–bezmyślny nadgorliwiec – 0:40
04 Części maszyn, niektóre „szfańkują“ – 0:36
05 Melodia ludowa (Janek Tkacz któremu krosno „gra“ mazura) – 1:20
06 Maszyna zmartwiona – 1:15
07 Maszyna napędzana przez żuki – 2:30
08 Rżnie z uśmiechem – 0:37
09 Szybki blacharz – 0:40
10 Obrabiarka wielofunkcyjna – 2:11
11 Pukwa – 0:35
12 Siódmy bieg – 0:45
13 Napęd elektryczny dzwonów – 1:05
14 Maszyna na głos pędzona – 2:00
15 Działa i rzęzi – 1:10
16 Rozmachmaszyna – 1:55
17 Ciągutka – 1:04
18 Pogłębiarka bagienna – 1:13
19 Odrzutowiec dwutaktowy naddźwiękowy – 1:48