"...is now considered from most collectors and deejays one of the best italo tracks ever produced"

Niezniszczalne, ciężkie jak tona puchu numery z 1985. Dub-wersja to podróż do sedna mrocznej nocy, naprawdę warto tam podążyć! Tym bardziej, że to jedna z bardziej poszukiwanych italo-płyt

Włoskie elektroniczno-bębniaste disco z 1981 na motywie z Henry'ego Manciniego. Letnie, bezpretensjonalne aranżacje, bogate brzmienie. Dobra klubowa, miejscami afrobeatowa robota!

Na styku NY-funku i italo-disco. Elegancki bas i hedonizm („Have some coke & gin, you can even sing”). Od tria z Glenem White'em, frontmanem Kano; perkusistą Chaki Khan i George'a Bensona

Repress popularnego w USA włoskiego produkcyjnego tria. Bassline z 1. numeru był cytowany tu i tam, a on sam jest zrobiony na motywie z Chic. Na B z kolei prawdziwa didżejska electro-bomba

Wznowienie turbo-rzadkiego italo, klasyka Integalactic.fm. Piosenka tak szczere, ża nie słychać o czym śpiewają. Ale ta aura tajemnicy połączona z melodyjką i robotycznym bitem ma sens!

Oficjalne wznowienie italo-klasyka z 1984, który przez tempo i agresywny electro beat dosyć mocno wpłynął na Chicago i rodzący się tam house – sprawdźcie!

Oficjalny edit super-rzadkiego italo z 1984, ocierającego się już właściwie o house. Ma to o tyle duże znaczenie, że to klasyk Rona Hardy'ego. Porywająca wersja wokalna i robotyczny instrumental

Wznowienie jednej z rzadszych europejskich płyt boogie, z 1983. Oto electro-funk wykręcony przez mistrzów aranżacji, mechanizacji i niezbędnej wokalnej ekscytacji z zespołu Kano