Trzeci album niesamowitego dubowego duetu NORMAL BIAS, w którego skład wchodzą YAC (Piotr Krupiński) i [77] (Tomasz Karczewski). „LP3” to swoiste zamknięcie trylogii zapoczątkowanej w 2016 roku. Zapraszając do udziału w nagraniach Dariusza Dudzińskiego (perkusistę legendarnej Ewy Braun, obecnie Titanic Sea Moon) muzycy Normal Bias zataczają symboliczną pętlę, której klamrą jest rodzinne miasto wszystkich trojga artystów, czyli Słupsk – miejsce w którym wszystko się zaczęło, gdzie Tomek z Darkiem lata temu dzielili miejsce prób swoich zespołów w słynnym „niezależnym garażu” – miasto, którego duch naturalnie stał się motywem przewodnim całej „LP3”.

Premiera zapowiedziana jest zaraz po święcie Trzech Króli – przypadków nie ma!

Płytę duet zmiksował ponownie pod niezawodnym uchem Kwazara, zaś mastering (wraz z nacięciem lakieru!) został oddany w ręce Stefana Betke – współzałożyciela kultowej wytwórni ~scape z Berlina, co również można traktować w kategorii symbolu. Grafikę na bazie projektu Martiszu dokończył Znajomy Grafik.

Tracklista:

A1. Stolp 06:40
A2. Independent garage chant 07:08
A3. Po prostu czuję tak jak oni czuli 05:56

B1. Wiatr od morza 05:57
B2. 105 bpl 05:07
B3. Zabrało co się należy 06:01
B4. Słupsk 05:39

Normal Bias to doświadczony producencki duet, za którym stoją Petr Yac (Piotr Krupiński) oraz [77] (Tomasz Karczewski) – niegdysiejszy dubmaster pionierskich Wszystkich Wschodów Słońca. Obaj Panowie mają za sobą wiele solowych wydawnictw w takich labelach jak Enypnion, Qunabu, Instabil, Don’t Sit on My Vinyl, czy Minicromusic, ale dopiero za sprawą U Know Me Records mogli połączyć swoje siły i w 2016 roku wydać debiutancki album. „LP1” było wypadkową ich własnych inspiracji i doświadczeń – estetyka glitch/clicks & cuts spotykała się z jamajską wrażliwością. Po czterech latach yac i 77 po raz kolejny spotkali się w studiu, czego efektem stał się ich drugi album „LP2”. Przyniósł on nieznaczną korektę obranego przez duet na „LP1” kursu. Ich inspiracje nadal pozostają czytelne, jednak nie ograniczają się do powtórzeń. Producenci sięgają po dub z lat 90. (Vienna sound, Bristol sound, wydawnictwa ze Studio !K-7), tworząc niezwykle spójną i przemyślaną całość, w której eksperymentalna elektronika łączy się z bardziej przystępną formułą. W kolejnym kroku formuła ta za sprawą brzmienia żywej perkusji i analogowych syntezatorów zostanie jeszcze rozszerzona o elementy kraut rocka. W tym miejscu warto wspomnieć również o wydanym w UKM rok temu solowym albumie Yaca o tytule ‚We Have Much More In Common Than What Divides Us”; płyty zawierającej autorskie spojrzenie Piotra na elektroniczny dub, gdzie w dialogu stają naturalność field recordingów i „sztuczność” syntezy, a faktury dźwięku i struktury rytmu, ambient i techno przenikają się wzajemnie i podobnie jak Normal Bias zabierają słuchacza w bogate w doznania, dalekie audiopodróże.